Klussende Tante Tal

Tante Tal is handig! Niet alleen creatief met wol, maar ook met hout, verf en behang.
Het is gewoon iets wat ik in de loop der jaren heb geleerd en steeds weer bijleer. Elke keer is er wel iets veranderd in huis. Een nieuw kleurtje op de muur. Een meubelstuk gemaakt van restjes hout. Eigenlijk ben ik nooit uit geklust. Is het niet bij ons huisje, dan is het wel bij een ander om die te helpen. Maar waar is het dan toch begonnen?

Mijn vader en moeder hebben vier dochters gekregen. Ik ben de oudste en scheel slechts 1,5 jaar met de zus onder mij. Met de laatste twee scheel ik vijf jaar. Dat is voor de snelle rekenaars inderdaad een tweeling. Geen zonen voor mijn vader, geen handige broertjes voor ons vier. Het is al druk genoeg zo met ons zessen geweest. Wij vroegen wel eens aan mijn vader of hij het jammer vond geen zoon te hebben ipv de vier meiden.
"Waarom zou ik dat erg vinden?"; vraagt mijn vader dan. "Jullie zijn mijn mooie meiden en ik mis helemaal niets. En anders heb en krijg ik altijd nog schoonzonen, die tellen ook mee."
Als mijn vader niet aan het werk was dan was hij wel met ons bezig. Geen meisje-meisjes dingen. Wij hadden geen glitter, roze overdosis kamers. Nee, lekker buiten in het bos ravotten met de twee Duitse herders (honden dus) en op zoek naar kastanjes om te poffen. In het voorjaar de voortent aan de caravan helpen vastzetten en je eigen tentje opzetten. En natuurlijk in het najaar weer helpen afbreken. Het leukste hiervan was de muizen vangen, die onder de vloer leefde of weggekropen waren. Die lieten we dan weer vrij in het bos. Ik mocht altijd de caravan helpen aankoppelen en kijken of de remlichten het deden. Thuis deden wij samen de klusjes. Ik leerde hoe ik gaatjes moest boren, iets vast schroeven en in elkaar rammen. Zo hebben we samen heel wat projecten gedaan in de loop der jaren.

Tegenwoordig bericht ik, over en weer, met mijn vader via de mobiel. We sturen elkaar dan kleine berichtjes en foto's van waar we mee bezig zijn. Mijn vader vind het erg leuk en is altijd trots als ik weer wat moois heb gemaakt. "Handige Tante"; zegt hij dan liefkozend.

Lekker schuren in het zonnetje

Nu kan ik hem dus weer berichten met een volgend project waar ik mee bezig ben. Je kon het al een beetje lezen in het vorige berichtje (link). Onder andere een nieuw bureau van hergebruikte materialen. Aangezien ik ruimte altijd zo praktisch mogelijk wil indelen, wilde ik dat ook voor het bureau doen. Daarom verzon ik een constructie voor de poten. Die zouden het gewicht goed kunnen dragen van het zware tafelblad en ik kan ze gelijk gebruiken als planken en opslag. Ik had nog restanten van oud hout in de schuur bewaard. Daar had ik ooit andere kastjes en een grote bank voor buiten mee gebouwd. Het is een stoer en robuust stuk hout. Er staan nog stempels op van het bedrijf die ze gebruikte om hun spullen mee te vast te zetten in kisten.

Het was heerlijk weer, dus ik kon lekker in de tuin schuren. Het zonnetje was wel een beetje fel, maar dat mocht de pret niet drukken. Terwijl ik dit deed, tekende mijn man de andere balkjes af waar de planken op zouden komen en deze poten bij elkaar zouden houden.

De poten zijn hier net in elkaar gezet.

Ik bleef de boel op maat zagen en schuren en samen met mijn man heb ik ze in elkaar gezet.
Sommige dingen zijn gewoon leuk om samen met elkaar te doen.
Daarna heeft mijn sterke man ze naar zolder gesleept, waar we het tafelblad erop konden zetten.

En wat een geweldig iets is het geworden!
Ook al is de rest van de zolder nu een ongelofelijke troep. Ik heb al in alle rust heerlijk kunnen zitten werken aan mijn nieuwe werkplek. Zonder mijn hersenpan te beschadigen bij het opstaan of gaan zitten.

Op naar het volgende stukje klussen op zolder.
Dat zal het zwarte kastje tegen de muur gaan worden en ook de wand gaat er anders uit zien straks!
Natuurlijk zal ik foto's laten zien van hoe het gaat worden!

Ik ben wel benieuwd hoe handig en/of creatief jullie zijn! Ik lees het graag hieronder in de reacties!!! <3 Fijn weekend gewenst.

Tante Tal